KOLEKCJONER (1963) - JOHN FOWLES

Pierwsza połowa XX wieku, Anglia. Fryderyk, mężczyzna przeciętny zarówno intelektualnie, jak i z wyglądu. Życie bez pasji. Jedyne, co przyprawia go o szybsze bicie serca, to kolekcjonowanie motyli i pewna kobieta. Miranda, młoda arystokratka, ambitna malarka. Rzadki okaz pięknego motyla.

Jest to powieściowy debiut (1963) Johna Fowlesa, którego "The Times" uznał za jednego z najlepszych brytyjskich pisarzy ubiegłego stulecia. Pierwsza część to opowieść z punktu widzenia Fryderyka. Ton jego wypowiedzi jest taki sam, kiedy opowiada o nudnej pracy w urzędzie i kiedy mówi o kobiecie, o której marzy. Czytelnik zaczyna jednak stopniowo odkrywać, że za maską opanowania kryje się coś więcej. A może to nie jest nawet maska, tylko (jakby to powiedział dr House) objaw. Rzeczywiście, trudno jest określić, czy dotychczasowe życie i ciasny umysł Fryderyka stworzyło Ferdynanda (jak sam siebie każe nazywać), czy jednak Fryderyk zawsze był Ferdynandem, a przypadek uwolnił jego prawdziwą naturę. 

Druga część to opowieść z punktu widzenia Mirandy. Ta, z kolei, jest bardzo chaotyczna, co tylko potwierdza, że Miranda i Ferdynand to dwa różne światy, których spotkanie grozi katastrofą. Czy uda się jej uniknąć? Nie będę zdradzać.

Są książki wciągające, interesujące, wstrząsające , poruszające. I są książki, które po prostu SĄ (żeby nie napisać „nijakie”, bo jednak „jakieś” są). „Kolekcjoner” Johna Fowlesa niebezpiecznie dryfuje na granicy tych grup. Owszem, jest to psychologiczne studium dwóch ciekawych przypadków, autor w przemyślany sposób rozrzuca okruchy informacji, które układają się w chwiejne obrazy osobowości głównych bohaterów. Każdy z nich ma jakąś obsesję, miota się. Jednak po lekturze pozostaje uczucie, że zabrakło jakiejś iskry, która odpowiednio "doprawiłaby" tę pozycję. 

JĘZYK: 5/6

REALIZACJA: 5/6

POSTACIE: 4/6

OPRAWA GRAFICZNA: 3/6

Podsumowanie: PORUCZNIK****

Ana Rosemary